سولار

خورشيد سرچشمهي عظيم و بيكران انرژي است كه حيات زمين بدان بستگي دارد و همهي ديگر انواع انرژي نيز، بگونهاي از آن نشأت گرفتهاند. اگر همهي سوختهاي فسيلي را جمع كرده، بسوزانيم، اين انرژي معادل تابش خورشيد به زمين، تنها براي 4 روز خواهد بود و حرارت و نوري كه در هر ثانيه از خورشيد به زمين ميرسد، ميليونميليون برابر قدرت بمب اتمي منفجرشده در هيروشيما يا ناكازاكي است. در حال حاضر، تأمين انرژي بيش از 160 هزار روستا در سراسر جهان بر پايهي انرژي خورشيدي است و اين تازه آغاز راه است. در كشوري مانند اندونزي كه از چندين هزار جزيرهي كوچك و بزرگ تشكيل شده است، بكارگيري نيروگاه و خطوط انتقال نيرو، تقريبا ممكن نيست و انرژي خورشيدي تنها اميد جمعيت 20 ميليوني روستاهاي اندونزي است. هماكنون تحقيقات دامنهدار و بيوقفهاي در حال انجام است و در آيندهاي نه چندان دور، موج ساخت و بهرهبرداري از نيروگاههاي بزرگ خورشيدي، همهگير خواهد شد.

امروزه شش شيوهي توليد برق از نور خورشيد شناخته شده است كه عبارتاند از: آيينهي سهميگون، دريافتكنندهي مركزي، آيينه هاي شلجمي (بشقابي يا استرلينگ)، دودكش خورشيدي، استخر خورشيدي و سلولهاي نوري (فتوولتاييك)؛ اما امروزه انرژي خورشيدي را بيشتر با بكارگيري سلولهاي خورشيدي يا راهاندازي نيروگاههاي حرارتي، مهار ميكنند. فراگير ساختن روشهاي ديگر نيز در دست بررسي است. صحراي نوادا در آمريكا -كه زماني محل آزمايشهاي هستهاي بود- اينك به بزرگترين آزمايشگاه خورشيدي جهان تبديل شده است و بانك جهاني نيز از مدتها پيش تحت فشار است تا طرح بهرهگيري از انرژي خورشيدي وديگر طرحهاي سازگار با محيط زيست را زير پوشش مالي قرار دهد